Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

ΣΤΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΕΤΕΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΑΚΟΜΑ

Η περίοδος που διανύουμε στιγματίζεται από την όξυνση της επίθεσης που εξαπολύει η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ ενάντια στα λαικά στρώματα, την όλο και μεγαλύτερη συμπίεση των μεσοστρωμάτων και από την εμπέδωση της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων και την ενσωμάτωση της ιδεολογικής τρομοκρατίας και της φυσικής καταστολής. Οι νέοι συσχετισμοί στους χώρους εργασίας θέλουν τον εργαζόμενο πειθήνιο και υπάκουο στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Υπό αυτό το πρίσμα, η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στοχεύει στην μετάλλαξη του πανεπιστημίου σε μια πιο αυταρχική κατεύθυνση εγχαράσσοντας στους φοιτητες χαρακτηριστικά πειθάρχησης και υποταγης έτσι ώστε να μπορούν να προσαρμοσθούν στον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα. Υπό αυτή την έννοια είναι αναγκαίο να ανοίξει ο διάλογος στους συλλόγους σχετικά με το ότι τα τμήματα καθηγητών στις σχολές ετοιμάζουν να περάσουν νέους εσωτερικούς κανονισμούς κομμένους και ραμμένους στα μέτρα του νέου νόμου ενσωματώνοντας τις διατάξεις του (αυτή η πρόθεση ανακοινώθηκε και στη Σεμφε).

·       ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ
ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ
 Κυρίαρχη πτυχή των νέων μέτρων για την εκπαίδευση αποτελούν οι διαγραφές των φοιτητών στα ν+2 έτη σπουδών τους. Υπο το φόβο της διαγραφής τους, οι φοιτητές θα στραφούν στα αμφιθέατρα παρακολουθώντας κάθε μάθημα, παραδίδοντας κάθε εργασία και πρόοδο μέσα σε ένα κλίμα διαρκώς αυξανόμενης πίεσης. Η κατεύθυνση αυτή αποσκοπεί στην όξυνση του ανταγωνισμού  και στην απονέκρωση των μαζικών συλλογικών διαδικασιών μέσα από την πειθάρχηση των φοιτητών. Υπό την απουσία αναπαραστάσεων συλλογικών διεκδικήσεων θα εντείνεται η ατομική διαπραγμάτευση και συνδιαλλαγή με τους καθηγητές καθώς και του κοινωνικού κανιβαλισμού τόσο εντός των φοιτητικών αμφιθεάτρων όσο και αύριο στην εργασία.

Η νέα ασφυχτική καθημερινότητα του φοιτητή, υπό τον εκβιασμό της διαγραφής, θα περιορίζει απίστευτα την δυνατότητα ενασχόλησης με δραστηριότητες εκτός της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Υπό το βάρος της όλο και μεγαλύτερης πίεσης από μεριάς καθηγητών, οι όροι πολιτικοποίησης και ενασχόλησης με τα κοινά θα αποτελούν πολυτέλεια, στο βαθμό που οι φοιτητές δεν θα ενημερώνονται, δεν θα συζητάνε, και άρα δεν θα παίρνουν ενεργό μέρος, ούτε καν για τα ζητήματα που τους αφορούν άμεσα. Τα μέτρα εντατικοποίησης του νέου νόμου (απουσίες, αλυσίδες, προαπαιτούμενα, πρόοδοι κλπ) θα έρθουν να συμπληρώσουν καθοριστικά την παραπάνω διαδικασία.

Είναι επιοικώς αστείο το γεγονός ότι καλούμαστε να ανταποκριθούμε σε μια τόσο απαιτητική διαδικασία τη στιγμή που η ανεργία στους νέους είναι πάνω από 60% και η εργασιακή προοπτική των πτυχιούχων της σχολής μας είναι μηδαμινή. Το όλο και οξυνόμενο ρεύμα του επιβιωτισμού στο εσωτερικό του φοιτητικού στρώματος, το οποίο αντιτίθεται  σε καθε συλλογική κίνηση συναδέλφων του ενάντια στη μεταρρύθμιση, με πρόσχημα το ότι η εντατικοποίηση που θα επέλθει θα μας τροφοδοτήσει με τα κατάλληλα εργαλεία για να επιβιώσουμε στην αυριανή δουλειά μας θα πρέπει να απαντήσουν στην ερώτηση: ποιά δουλεια?

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΝΙΑΙΩΝ ΠΤΥΧΙΩΝ
 Μια ακόμα πτυχή της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης είναι το σπάσιμο του κύκλου σπουδών σε 3+2 έτη, το 3ετές πτυχίο θα είναι το αντίστοιχο μπάτσελορ των κολλεγίων του εξωτερικού και το 2ετές το αντίστοιχο μάστερ. Η κατάργηση των ενιαίων πτυχίων και η αντικατάσταση αυτών από τον ατομικό φάκελο προσόντων συμβάλλουν  σε μια κατεύθυνση κατακερματισμού και τελικά διάλυσης των συλλογικών επαγγελματικών δικαιωμάτων δημιουργώντας φοιτητές διαφορετικών ταχυτήτων και αποφοίτους ουσιαστικά χωρίς πτυχίο. Οι απόφοιτοι αυτοί θα αναγκάζονται να διαπραγματεύονται προσωπικά με την εργοδοσία, θα είναι δηλαδή ανίκανοι να ορθώσουν το ανάστημά τους υπό την απειλή της απόλυσης. Εκτός αυτού, ο κατακερματισμός του πτυχίου διαλυτοποιεί τους φοιτητικούς συλλόγους καθώς αναιρεί ως ένα βαθμό την αντίληψη του ενιαίου συμφέροντος όσον αφορά την επαγγελματική προοπτική απ’τη σχολή, και άρα περιορίζει τη δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης και νίκης από μεριάς φοιτητών.
ΑΥΤΑΡΧΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
 Μέχρι σήμερα είχαμε κατακτήσει σαν φοιτητικό κίνημα την παρέμβασή μας στα όργανα διοίκησης (τμήμα, σύγκλητο) έτσι ώστε να μεταφέρουμε σε αυτά τις αποφάσεις των συλλόγων μας και να διεκδικούμε την υλοποίησή τους. Αυτό έρχεται να το ανατρέψει ο νόμος πλαίσιο με το να εμποδίζει τους φοιτητές ακόμα και να παρακολουθήσουν τις διαδικασίες!! Με αυτό τον τρόπο θα περνάνε εν αγνοία των φοιτητών κομμάτια της μεταρρύθμισης ακόμα και όταν αυτά αντιτίθενται με τις αποφάσεις των συλλόγων. Τα νέα όργανα των Συμβουλίων Ιδρύματος και των Κοσμητόρων έρχονται να επικυρώσουν την παραπάνω διαδικασία.
ΔΙΔΑΚΤΡΑ- ΜΕΡΙΜΝΑ
 Ιστορική τομή για την 3βάθμια εκπαίδευση αποτελεί η επιβολή διδάκτρων αρχικά στον δεύτερο κύκλο σπουδών, αφού καταργεί παντελώς το αυτονόητο ως τώρα δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου. Σαν να μην έφτανε ο εκβιασμός της διαγραφής και η κατάργηση του ενιαίου πτυχίου, το υπουργείο έρχεται να διαμορφώσει ένα ακόμη πιο ασφυχτικό κλίμα σπουδών, και σε συνδιασμό με την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων και της φοιτητικής μέριμνας συνολικά, μετακυλώντας ένα κομμάτι του κόστους φοιτησης στις πλάτες των φοιτητών.
·        ΙΣΟΤΙΜΗΣΗ ΠΤΥΧΙΩΝ ΑΕΙ-ΚΕΣ
 Η τρικομματική κυβέρνηση πέρασε από την πίσω πόρτα, με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, την ισοτίμηση των πτυχίων μας με αυτά των κολλεγίων, αδιαφορώντας παντελώς για την άποψη της ακαδημαικής κοινότητας για το ζήτημα αυτο, η οποία εκφράστηκε σύσσωμη το 2006-2007 βγαίνοντας στο δρόμο μαζικά ενάντια στην αναθεώρηση του αρθρου 16 που υπό την πίεση του φοιτητικού κινήματος πάρθηκε πίσω. Αυτή  η πτυχή της μεταρρύθμισης αποτελεί μοχλό πίεσης για την εφαρμογή της διάσπασης του ενιαίου πτυχίου,αφού μέχρι να εφαρμοστεί το σπάσιμο του κύκλου σπουδών το δικό μας 5ετές είναι ισότιμο με το μπάτσελορ(3ετές)των κολλεγίων. Επίσης τα κολλέγια αποτελούν πρότυπα όσων αφορά τους εντατικοποιημένους όρους φοίτησης, αλλά και την εκροή αποφοίτων φτηνών και ευέλικτων. Το γεγονός αυτό θα διαμορφώσει ένα πιο ανταγωνιστικό κλίμα στην αγορά εργασίας καθώς και στους χώρους δουλείας.
·        ΚΛΕΙΣΙΜΟ-ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΣΧΟΛΩΝ
 Το σχέδιο Αθηνά ανέδειξε την πρόθεση του υπουργείου να συγχωνεύσει και να κλείσει σχολές,  μεταφέροντας τη διαίρεση ανάμεσα στους αποφοίτους των ΑΕΙ και των ΤΕΙ στο εσωτερικό των ΑΕΙ. Επίσης από τη μία η διασπασή των σχολών σε πολλαπλά τμήματα και από την άλλη η εισαγωγή πολλαπλών κατευθύνσεων και η ενσωμάτωση σχολών ως κατευθύνσεις άλλων σχολών, εμφανίζεται ως  επιδίωξη του Υπουργείου. Η εγκυρότητα της ανάλυσης αυτής έγινε ξεκάθαρη με την πρόσφατη τροπολογία που δίνει τη δινατότητα στον υπουργό παιδείας, σαν φυσικό πρόσωπο, μέσω προεδρικού διατάγματος, να συγχωνεύει  και να κλείνει σχολές κ΄τμήματα, καθώς και να εισάγει κατευθύνσεις στο εσωτερικό τμημάτων, είτε στο πρώτο έτος, είτε σε μεγαλύτερο.Ήδη τον τελευταίο μήνα είμαστε αντιμέτωποι με το πρώτο προεδρικό διάταγμα που ανακοινώθηκε.
Αντί Επιλόγου...
 Συμπικνώνοντας την πραγματικότητα που θέλει να μας επιβάλλει το υπουργείο, μέσω της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, ο φοιτητής καλείται, υπό μια σειρά εκβιασμών, να ενταχθεί σε μια αποπνιχτική καθημερινότητα, κυνηγώντας πιστωτικές μονάδες για τον ατομικό του φάκελο προσόντων, πληρώνοντας δίδακτρα για να μπορεί να συνεχίσει να σπουδάζει στην συγχωνευμένη σχολή του που πλέον θα αποτελεί κατεύθυνση άλλης σχολής, έτσι ώστε είτε να διαγραφεί, είτε να βγεί στην αγορά εργασίας με τα σημερινά ποσοστά ανεργίας και τους σημερινούς απάνθρωπους όρους εργασίας.

Στα ατομικά διλήμματα που μας θέτει το υπουργείο, απαντάμε συλλογικά. Ειτε σε επίπεδο σχολής, με μαζικές γενικές συνελεύσεις και ζωντανούς φοιτητικούς συλλόγους, είτε στο πεδίο του δρόμου, με μαζικές δυναμικές πορείες. Σπάμε την τρομοκρατία, συγκρουόμαστε με την κυβερνητική πολιτική και τα τσιράκια της, νικάμε!!