ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΞΑΝΑΧΤΥΠΟΥΝ….

Με αλυσίδες μαθημάτων, προαπαιτούμενα, υποχρεωτικές εργασίες και προόδους, παραπάνω εργαστήρια!

      

 Προκλητική για ακόμη μια φορά η στάση των καθηγητών στη σχολή μας, οι οποίοι έρχονται να παίξουν το ρόλο της «πρωτοπορίας» εφαρμόζοντας τον νόμο πριν καν έρθουν να περάσουν οι εσωτερικοί κανονισμοί. Ο λόγος για την κατάπτυστη πρόταση- πλαίσιο που εισηγήθηκε η επιτροπή προπτυχιακών σπουδών στη σχολή και αφορά την «βελτίωση» του προγράμματος σπουδών. Σύμφωνα με αυτήν τη πρόταση η «βελτίωση» του προγράμματος σπουδών περνάει μέσα  από τις υποχρεωτικές εργασίες και προόδους , τα προαπαιτούμενα και τις αλυσίδες μαθημάτων (αν δεν έχεις περάσει φυσική 1 δεν μπορείς να δώσεις φυσική 2,3,4)  καθώς και την μείωση μαθημάτων.

 Βασική επιδίωξη αυτής της πρότασης είναι η περεταίρω εντατικοποίηση των σπουδών μας το οποίο το πετυχαίνει με την εισαγωγή αλλεπάλληλων εξεταστικών φίλτρων . Οι υποχρεωτικές εργασίες και πρόοδοι θα δημιουργήσουν ένα αυταρχικό πλέγμα φοίτησης και καθημερινότητας , που θα θέλει τους φοιτητές από το πρωί μέχρι το βράδυ στα αμφιθέατρα κάτω από το άγχος των απουσιών και την διεκπαιρέωση εργασιών προσπαθώντας να τους εγκλωβίσει στη γυάλα της εκπαιδευτικής διαδικασίας, μιας εκπαιδευτικής διαδικασίας όπου ο καθένας είναι μόνος του και για να ανταπεξέλθει πρέπει να λιώσει στο διάβασμα με μοναδική λύση και προοπτική την όλο και μεγαλύτερη προσπάθεια, την όλο και μεγαλύτερη πειθάρχηση. Λαμβάνοντας υπ’όψιν  και τη δυσκολία που έχει ήδη η σχολή :8 χρόνια μέσο όρο αποφοίτησης, καθηγητική αυθαιρεσία (μαζικά κοψίματα βλέπε Κουρκουλή, Αργυρό και άλλους)  ας αναλογιστούμε το κατά πόσο θα δυσκολέψουν οι όροι φοίτησης με την εισαγωγή υποχρεωτικών εργασιών και προόδων (που αναιρούν την τελική εξέταση ως μόνη προϋπόθεση για επιτυχία στο μάθημα) ,σε όσο πιο πολλά μαθήματα γίνεται κατά την πρόταση της επιτροπής ,καθώς και με τα προαπαιτούμενα και τις αλυσίδες τα οποία θέτουν προϋποθέσεις στο αν μπορείς να δηλώσεις μαθήματα ή ακόμα και στο αν μπορείς να κάνεις εγγραφή στο εξάμηνο. Βασικό αποτέλεσμα των παραπάνω θα είναι η εξάντληση του ελεύθερου χρόνου  καθώς και η αποχή από τις συλλογικές διαδικασίες και τις συλλογικές διεκδικήσεις τις οποίες πλέον θα τις αντικαθιστά ο ανταγωνισμός δίνοντας την αυταπάτη πως διέξοδος είναι ατομικός δρόμος έναντι των συλλογικών αγώνων. Και μάλιστα σε μία σχολή που ήδη οι μισοί την παρατάνε απ’τη δυσκολία και την καθηγητική αυθαιρεσία και οι άλλοι μισοί αν και όποτε πάρουν πτυχίο μένουν άνεργοι.

 Όσον αφορά το ζήτημα της μείωσης των μαθημάτων για την μείωση μάλιστα του μέσου όρου φοίτησης της σχολής μας είναι αναγκαίο να προσδιοριστεί το ποια μαθήματα θα αφαιρεθούν γιατί αν αφαιρεθούν για παράδειγμα μαθήματα επιλογής ( π.χ εισαγωγή στη φιλοσοφία ) τότε αυτό δεν θα βοηθήσει τους φοιτητές στην πιο γρήγορη αποπεράτωση των σπουδών τους. Εκτός αυτού είναι τουλάχιστον υποκριτικό οι καθηγητές που κόβουν μαζικά φοιτητές και αυθαιρετούν συνεχώς εναντίον τους να κάνουν πως τάχα νοιάζονται για την μείωση του μέσου όρου φοίτησης τη στιγμή που αυτός ο μέσος όρος είναι στα ύψη λόγω της σκληρής στάσης των καθηγητών. Δηλαδή το ζήτημα αυτό δεν είναι ποσοτικό αλλά ποιοτικό και αφορά το κατά πόσο οι καθηγητές «τσεκούρια» αλλά και γενικότερα η καθηγητική αυθαιρεσία θα οριοθετηθεί , αν λοιπόν η μείωση των μαθημάτων γίνεται για την πιο γρήγορη αποπεράτωση των σπουδών και τη διευκόλυνση των φοιτητών τότε να αφαιρεθούν τα μαθήματα με τα μεγαλύτερα ποσοστά αποτυχίας

 Η προκλητική και υποκριτική αυτή στάση συνεχίζει με τη διαδικασία λήψης της απόφασης από την οποία μπαίνει προθεσμία 2 εβδομάδων για .... σχόλια στο email(!) από τα μέλη της σχολής και μετά συνέλευση σχολής με μοναδικό θέμα αυτό στην ημερήσια διάταξη προκειμένου να εγκριθεί. Με περίσσιο θράσος μας καλούνε σε διάλογο(?) για να εγκρίνουμε εν τέλει τα προαποφασισμένα παραγνωρίζοντας πως ο σύλλογος έχει πάγια τοποθέτηση εναντίωσης σε αυτήν την κατεύθυνση.

 Αυτή τη στιγμή οι καθηγητές συντάσσονται πλήρως με την κατεύθυνση του υπουργείου που διαχρονικά επιδιώκει την πειθάρχηση των φοιτητών μέσω της εντατικοποίησης  των σπουδών προκειμένου να οριοθετήσει το φοιτητικό κίνημα . Δεν είναι τυχαίο εξάλλου και το γεγονός πως αυτή η πρόταση επικαλείται την εξωτερική αξιολόγηση η οποία γίνεται σαν μοχλός πίεσης για την εφαρμογή πτυχών του νόμου. Οι καθηγητές λοιπόν ως εγκάθετοι του υπουργείου και φορείς υλοποίησης των κατευθύνσεων αυτού  τάσσονται ενάντια στους φοιτητές. Εμείς απαντάμε πως δεν διαπραγματευόμαστε του ρυθμούς των σπουδών μας και σε όποια προσπάθεια των εγκάθετων του υπουργείου για μη ανθρώπινους και εντατικοποιημένους ρυθμούς σπουδών θα δώσουμε συλλογικά απαντήσεις. Κόντρα στις αυταπάτες του ατομικού δρόμου θα αντιπαραβάλλουμε τους συλλογικούς αγώνες αντιπαλεύοντας την προσπάθεια των καθηγητών για την πειθάρχηση των φοιτητών δίνοντας συλλογικές μάχες για τα ζητήματα της φοιτητικής καθημερινότητας.

  ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΝΕ ΝΑ ΤΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ ΜΑΣ!                                

ΣΤΑ ΑΤΟΜΙΚΑ ΔΙΛΛΗΜΑΤΑ

 

ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ!