Πριν ακόμα τελειώσουν οι διακοπές του καλοκαιριού και μετά από ένα ακαδημαϊκό έτος έντονα χρωματισμένο από μακροχρόνιες και μαζικές κινητοποιήσεις διοικητικών-φοιτητών ενάντια στις απολύσεις που διακήρυττε το Υπουργείο, το τελευταίο, ενώ ασταμάτητα επικαλείται την ομαλότητα στα Πανεπιστήμια, ξανατραντάζει τα νερά και δημιουργεί κλίμα αναστάτωσης ανακοινώνοντας τη διαγραφή 180000 φοιτητών και μάλιστα χωρίς να τους δοθεί η δυνατότητα αποπεράτωσης των σπουδών τους ούτε καν στην επαναληπτική εξεταστική του Σεπτεμβρίου. Όλα αυτά μάλιστα σε χρονική περίοδο που η επίθεση στον εργαζόμενο λαό οξύνεται και οι πλασματικές προοπτικές της νεολαίας για κάποια ένταξη στην αγορά εργασίας διαλύονται. Απέναντι σε αυτό, πρέπει σαν φοιτητικοί σύλλογοι να αποτρέψουμε αρχικά την διαγραφή των συναδέλφων μας με κάθε τρόπο (με καταλήψεις στις κοσμητείες, τις πρυτανείες) κατά την διάρκεια της εξεταστικής και να προετοιμάσουμε και να οργανώσουμε τον αγώνα για την ολική ανατροπή του μέτρου των διαγραφών.
Ας προσπαθήσουμε να συνοψίσουμε στα επιχειρήματα του υπουργείου σχετικά με τη διαγραφή των <<αιώνιων>> φοιτητών. Το πρώτο και βασικό επιχείρημα το οποίο προσπαθούν να περάσουν είναι ότι οι «αιώνιοι» φοιτητές αποτελούν επιπλέον έξοδα για το ελληνικό κράτος, εκμεταλλευόμενοι και τη συγκυρία της κρίσης και την αφαίμαξη που οι ίδιοι επιβάλουν στο λαό. Για να μας πείσουν ότι εμείς φταίμε για την κρίση («διεφθαρμένοι δημόσιοι υπάλληλοι», «τεμπέληδες φοιτητές» κλπ) και πρέπει να ...τιμωρηθούμε. Φυσικά εμείς οι ίδιοι οι φοιτητές ξέρουμε ότι αυτό δεν στέκει καθώς όλοι οι σπουδαστές που έχουν ολοκληρώσει ν+2 χρόνια σπουδών(για το πολυτεχνείο 5+2) σταματούν απλώς να δικαιούνται τα <<προνόμια>>που είχαν όπως σίτιση στέγαση,πάσο,συγγράμματα, πράγματα για τα οποία το φοιτητικό κίνημα έχει δώσει τεράστιους αγώνες. Και πάνω από αυτό ξέρουμε ότι όχι μόνο δεν τους χρωστάμε τίποτα, αλλά ίσα ίσα πρέπει να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας απέναντι στη βαρβαρότητα που μας επιβάλουν. Δεύτερο επιχείρημα είναι το πρόβλημα γραφειοκρατίας που αντιμετωπίζουν οι σχολές κάτι το οποίο είναι τουλάχιστον αστείο από τη στιγμή που μία κόλλα Α4 ή 10 ονόματα παραπάνω σε έναν υπολογιστή δεν φέρνουν την καταστροφή σε ένα ίδρυμα. Η αλήθεια είναι ότι με τις διαθεσιμότητες/απολύσεις του διοικητικού προσωπικού που επιβάλει το υπουργείο, τώρα είναι που θα ζήσουμε την απόλυτη δυσλειτουργία των ιδρυμάτων. Τρίτο επιχείρημα είναι ότι “τα πολλά επιπλέον ονόματα” φοιτητών τα οποία σύμφωνα με τα λεγόμενά τους υποβαθμίζουν το πανεπιστήμιο με αποτέλεσμα τα <<πέφτει>> στις παγκόσμιες κατατάξεις την ίδια ώρα που κρύβουν την τεράστια υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων καθώς και την ελάχιστη υλικοτεχνική υποδομή που διαθέτουν. Εδώ έρχεται ο κλασσικός εκβιασμός της αξιολόγησης.. περάστε όλη τη μεταρρύθμιση για να πάρετε καλή αξιολόγηση και συνεπώς καλύτερη χρηματοδότηση..
Που στοχεύουν πραγματικά οι
διαγραφές;;
Η
εμφάνιση των διαγραφών περιγράφεται σαν μια βόμβα που έσκασε και απειλεί όλη τη
φοιτητική νεολαία. Ο νόμος θα φέρει καταστολή και πειθάρχηση του φοιτητικού
κινήματος καθώς και οποιασδήποτε συγκρότησης συλλογικής δράσης αφού το ν+2 θα
χαραχθεί βίαια στις συνειδήσεις των ήδη φοβισμένων φοιτητών οι οποίοι θα
συνεχίζουν να αναπαράγουν αυτό το αίσθημα καθώς η καθηγητική αυθαιρεσία θα
ξεπεράσει τα όρια.(κάτι το οποίο θα το δούμε και το προσεχή Σεπτέμβρη). Το λάθος που μπορεί να γίνει σε έναν
οποιοδήποτε συλλογισμό είναι καταρχάς να θεωρήσει ότι όντως κατά βάση αφορά
ένα μικρό κομμάτι φοιτητών το οποίο
μπήκε στο πανεπιστήμιο και δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Αυτό είναι ψέμα γιατί ο νόμος δεν αναφέρεται
μόνο στους 180000 φοιτητές αλλά έμμεσα και πρωτίστως θα λέγαμε σε αυτούς οι
οποίοι έχουνολοκληρώσει ν+2 χρόνια καθώς το τελευταίο είναι μια επιδίωξη των
τελευταίων κυβερνήσεων από το 1970 και αυτό γιατί Οι κατακτημένες δημοκρατικές
και συνδικαλιστικές ελευθερίες, που αποτελούν και το πλαίσιο ύπαρξης του
φοιτητικού κινήματος στην Ελλάδα, αποτελούν ανάχωμα στην ίδια την προσπάθεια διαμόρφωσης
του ‘νέου υποδείγματος φοιτητή’ και απόφοιτου. Η κυβέρνηση μέσω των διαγραφών προσπαθεί να
πειθαρχήσει τους φοιτητές με την απειλή της απώλειας της φοιτητικής ιδιότητας
και να εφαρμόσει στους υπάκουους πλέον φοιτητές συνολικά όλη την αναδιάρθρωση
(διάσπαση πτυχίων στα 3+2 χρόνια,
δίδακτρα, μείωση φοιτητικών παροχών κλπ), τσακίζοντας παράλληλα το φοιτητικό κίνημα ως παράγοντα αστάθειας και
ζωντανό-αγωνιστικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Υπάρχει
όμως και μια πιο μακροπρόθεσμη στόχευση στην κίνηση του υπουργείου, αυτή δεν
είναι άλλη από την προσπάθεια μέσω των διαγραφών οι απόφοιτοι-μελλοντικοί
εργαζόμενοι να είναι επαρκώς πειθαρχημένοι χωρίς αναπαραστάσεις συλλογικής
διεκδίκησης και υλικών νικών, να δέχονται χωρίς πολλές αντιδράσεις τις συνθήκες
μεσαίωνα που έχουν διαμορφωθείστην εργασία ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.
Είναι τέλος προφανές, ότι οι διαγραφές πλήττουν αντικειμενικά πιο έντονα
τους φοιτητές με τα πιο οξυμένα οικονομικά προβλήματα.
Και για την απάντησή μας...
Στην κατέυθυνση
του Υπουργείουνα νομιμοποιήσει τις διαγραφές μέσω της τακτικής του να διαιρέσει το φοιτητικό σώμα σε πολλά κομμάτια, η απάντησή μας
πρέπει να είναι ενιαία με κοινό αγώνα να τους κοιτάξουμε στα μάτια και να
αντιπαρατεθούμε συνολικά με το μέτρο των διαγραφών. Πρέπει να
αντιληφθούμε ότι αν δεχθούμε οποιοδήποτε διαχωρισμό σε κατηγορίες φοιτητών, ή
φίλτρα ηπιότερης/σταδιακότερης εφαρμογής και λογικές τελευταίας ευκαιρίας για
κάποιους, τότε θα χάσουμε όλοι μαζί αργά ή γρήγορα. Άλλωστε οι πρώτες διαγραφές
όποιας κλίμακας και να ναι, θα είναι κερδισμένο στοίχημα για το υπουργείο (μετά
από άδοξες προσπάθειες δεκαετιών), ώστε να θεσπίσει το ν+2 σε μόνιμη βάση. Και τότε, οι νεότεροι φοιτητές που δεν
πλήττονται αυτή τη στιγμή, θα είναι οι μεγαλύτεροι χαμένοι. Θα πρέπει μέσα στην
εξεταστική να καταλάβουμε για πρακτικούς και για συμβολικούς λόγους όλο τον
διοικητικό μηχανισμό και να μην αφήσουμε να σταλεί καμία διαπιστωτική πράξη στο
υπουργείο.Πιο πολύ από ποτέ όμως (και
σε μια σχολή με 8-9 χρόνια μέσο όρο αποφοίτησης) θα πρέπει από τώρα να προετοιμάσουμε τις
κινητοποιήσεις διαρκείας μέσα και μετά την εξεταστική, συντονισμένα και με
άλλους φοιτητικούς συλλόγους , και να διερευνήσουμε ημερομηνία για να
συνεδριάσει ο σύλλογος μας το συντομότερο στη γενική του συνέλευση και να
προχωρήσουμε ξανά σε οξυμένες μορφές πάλης με σύνθημα καμία σχολή να μην ανοίξει μετά
τις εξεταστικές με διαγραμμένους φοιτητές.
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ!!