Βέβαια
στο ευρύτερο φόντο της πολιτικής συγκυρίας το μέτωπο της εκπαιδευτικής
αναδιάρθρωσης αποτελεί για την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ένα δευτερεύον μέτωπο,
καθώς δεν συναρτάται με την υλοποίηση δημοσιονομικών μέτρων επιτακτικής φύσης. Το
γεγονός ότι ο χώρος της εκπαίδευσης αποτελεί ένα δευτερεύον μέτωπο για την
κυβέρνηση ερμηνεύεται από τα εξής δύο στοιχεία:
α) βασική στόχευση της κυβέρνησης σήμερα αποτελεί
το κλείσιμο της αξιολόγησης και η υλοποίηση των «συμφωνηθέντων» μέτρων με την
τρόικα, μέτρα τα οποία θα έρθουν να εντείνουν τις συνθήκες κοινωνικής
καταστροφής για ευρεία λαϊκά στρώματα και να οξύνουν την λαϊκή δυσαρέσκεια αυτών
των στρωμάτων προς την κυβέρνηση.
β) η νεολαία ήταν ένα από τα στρώματα που
στήριξε πολιτικά, αλλά και εκλογικά τον Σύριζα. Στα πλαίσια της πολιτικής και
εκλογικής φθοράς που υφίσταται ο ΣΥΡΙΖΑ υλοποιώντας κατά γράμμα τις
αναδιαρθρώσεις τις αστικής στρατηγικής, αντιλαμβάνεται πως δεν είναι και η
καλύτερη πολιτική εξέλιξη να απολέσει κομμάτια της νεολαίας από την κοινωνική
του και εκλογική του απεύθυνση. Επομένως, η βιαιότητα της υλοποίησης της
εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης θα κριθεί και από την ίδια την αντίδραση και την
κινητοποίηση της φοιτητικής νεολαίας.